Het design research
Haar onderzoek ‘Het land van de vrijgezellen’ leest in eerste instantie als een theoretische en praktische zoektocht naar een nieuw ontwerp voor persoonlijke profilering van vrijgezellen, bestemd voor een nog te ontwikkelen digitaal of analoog platform.
Voor Mariska is dit design research met name een onderzoek geweest naar de macht van zogenoemde ‘lens based media’ en de sturende contexten waarbinnen camerabeelden worden gebruikt. Fotografie kán grote verhalen reduceren tot stereotypen, zoals met profielfoto’s gebeurt. De database, die de profielfoto’s rangschikt en ordent, stuurt bovendien hoe we vervolgens naar de mensen kijken. In datingsites worden mensen, grote verhalen wat haar betreft, via profielfoto’s in een database bestaand uit duizenden mensen, gereduceerd tot product. Dit aspect raakte haar persoonlijk en werd daardoor insteek van het onderzoek.
Haar design research ontwikkelde zich geleidelijk tot een analyse van verschillende representatie-systemen die gezamenlijk de beeldvorming van individuen sturen; systemen waarin veel ondoordachte en ouderwetse ontwerpkeuzes leidend zijn.
Via literatuuronderzoek verdiepte zij zich in mediatheorie, archival-theory en theorieën rondom beeldvorming, om vervolgens via zelfontworpen methoden en zonder inzet van camerabeelden naar visuele ontsnappingsmogelijkheden te zoeken. Zij zocht naar andere, eerlijke, manieren van profileren en experimenteerde met taal, geluid, tekeningen en kaarten.
Resultaat van alle onderzoek is een compendium in 13 delen met daarin diverse visuele kaarten die historische ontwikkelingen rondom beeldvorming naast elkaar legt en verbindt. De 4 laatste kaarten uit het compendium bevatten een voorstel voor een andere wijze van profilering waarin het verhaal achter een mens meer recht wordt gedaan. In de conclusie van het compendium speculeert zij over de invloed die deze andere wijze van profileren op beeldvorming van vrijgezellen en archivering kan hebben.
De nieuwe praktijken
mediastrategieën rondom eenzaamheid
De beeldvorming van alleenstaanden en vrijgezellen vertoont veel overeenkomsten met de beeldvorming (mediastrategieën) rondom eenzaamheid. Voor haar werkgever Fontys Hogeschool voor de Kunsten heeft zij plaatsgenomen in de Fontys Community Eenzaamheid. Vanaf komend studiejaar ontwikkelt en geeft zij samen met Lector Eric Schoenmaker trainingen aan zorg-professionals uit het werkveld. In deze trainingen worden gezamenlijk methoden ontwikkeld die moeten gaan helpen bij het bestrijden van eenzaamheid. Mariska is verantwoordelijk voor het ontwerpend onderzoek met de teams.
een verhaal vertellen
Hier heeft zij zich in de eerste maanden, na het behalen van het diploma, geconcentreerd het vertellen van verhalen en het nadrukkelijk nemen van tijd. Een foto is een fragment; een momentopname, bevroren tijd en een verhaal vertellen heeft verstrijkende tijd nodig. Sinds de Master besteedt Mariska meer tijd en aandacht aan de keuzes die ze maakt en de verhalen die het oplevert, zowel professioneel als privé.
Tijdens deze master ben ik me ook bewust geworden van de grote rijkdom van mijn eigen archief
Aan haar eigen archief besteedde zij eerder nauwelijks aandacht. Een van de beloftes was om dit archief op orde te brengen, uit te zoeken en aandacht te geven. Dit resulteert in haar nieuwe praktijk in aanzetten tot nieuwe visuele kaarten van andere soorten fotografie. Ontwerpende methoden dragen bij aan het onderzoek naar de verbanden tussen de beelden. Ook gebruikt zij ontwerpende methoden intensiever in haar lespraktijk.
De ontwerper
Werkend met beeld, gedraagt Mariska zich bij voorkeur als een visueel antropoloog. De foto’s en verzamelingen zijn zelf gemaakt of gevonden. Aan de hand van het beeldmateriaal ordent zij mensen, tijd, medium en narratief tot publicaties, kleine archieven, schetsen of series van prints. Haar beeldonderzoeken richten zich op representatie, stereotypering en mediabeïnvloeding. Zij observeert de verborgen invloed van beeldvorming op gedrag en omgeving. Haar werk vertelt me iets over haarzelf in relatie tot cultuurpatronen.
Sinds 2006 onderzoekt zij specifiek het mediabeeld van de alleenstaande. In archieven, nieuwe foto’s, tekeningen en kaarten ontwerpt zij andere mogelijkheden m.b.t. representatie. Sinds 2009 doceert zij fotografie & onderzoek aan diverse kunstacademies en masterclasses, sinds 2013 met name aan Fontys Hogeschool voor de Kunsten.
Introductie en deel 1 van het Compendium (MD eindpublicatie).
Neem contact op als je meer wilt weten over de andere delen van de publicatie.
